Het beëindigen van traumacycli – Herbert van Erkelens

Judith Moore is nauw betrokken bij het beëindigen van traumacycli op aarde. Dat beschrijft zij onder meer in haar boek A New Formula for Creation. Wij leefden toen in wat zij de achtste (octaaf van) Schepping noemt. De blauwdruk van deze schepping was vervormd. Er was binnen de achtste octaaf geen sprake van eenheid, maar van dualiteit: ‘De regel van de achtste octaaf was die van vervorming en verdoeming waarbinnen de archetypen van mindere spelers die zichzelf goden noemden een onsterfelijke ziel konden vervloeken en in een put van wanhoop gooien. In de Nieuwe Schepping bestaat geen wanhoop… Primaire Schepping is de staat van essentiële manifestatie verstoken van de Wet van oorzaak en gevolg en van elkaar tegengestelde polariteiten. De negende octaaf van Schepping is de voltooiing van het Kosmische Ei.’

Om de overgang naar de negende octaaf mogelijk te maken diende Judith een moedwillig aangebrachte vervorming in de blauwdruk van de aarde te verwijderen. Zij volbracht dit samen met Enak-Kee-Na die aan de andere kant van de sluier vertoeft en diens geliefde op aarde, Raqui-Sha-Ma. In A New Formula for Creation vertelt Judith hoe zij gezamenlijk de goddelijke triniteit vertegenwoordigden en op 21 juni de vervorming, die er als een microchip uitzag, in een piramide van licht plaatsten. Zij vroegen aan de microchip of het zijn bestemming in de schepping had vervuld. Het was nu tijd voor de chip om liefde te ervaren. Er vond daarop een implosie van licht in de goddelijke blauwdruk plaats. De taak van Enak-Kee-Na, Raqui-Sha-Ma en Judith was volbracht.

Op dezelfde dag verscheen bij Wakerley in Engeland een graancirkel met het G-symbool uit de Maya-beschaving. Het G-symbool laat zien hoe uit het galactische centrum spiraalvormige armen te voorschijn komen die afwisselend licht en donker zijn. Het wordt als een soort yin-yang symbool opgevat en symboliseert de oorsprong van de kosmische tijd. De gewascirkel wordt in De Taal van Graancirkels als de sjabloon van de Maya’s of Inca’s opgevat. Deze sjabloon draagt de formules om de codes van de tijdfrequentie te veranderen. Historisch is de planeet geïmpregneerd met tijdssjablonen die traumacycli regenereren. Die sjablonen worden nu geherstructureerd en op de hogere trilling van mededogen gebracht: ‘Wat jullie zien is de afdruk van de nieuwe sjabloon die naar het derde-dimensionale droomveld wordt geresoneerd door de creatie van deze gewascirkel. Dit is het zichtbare beeld van de nieuw ontwikkelde sjabloon. De daaruit voortvloeiende formule werd interglaciaal energetisch verankerd in de matrix van de Aarde op jullie aardse datum 21 juni 2001.’

Op 13 augustus 2001 verscheen bij de Milk Hill in de buurt van Alton Barnes een prachtige graancirkel die in De Taal van Graancirkels de Nieuwe Levensbloem wordt genoemd. De foto van Janet Ossebaard geeft een indruk van de cirkelformatie. De Nieuwe Levensbloem bestaat uit zes spiraalarmen met dertien middelste cirkels. Het getal dertien verwijst naar het Huis van David. Dit Huis wordt in dit verband opgevat als twaalf zonnetempels die de Centrale Zon omgeven. Het kristallijne middelpunt van de Centrale Zon is de dertiende zonnetempel.

Volgens deze graancirkel krijgt de Aarde een nieuwe sjabloon, een nieuwe blauwdruk binnen de scheppingsmatrix. Dat is de Nieuwe Levensbloem die op een hogere frequentie, acht octaven hoger, resoneert dan de eerdere Levensbloem. De Aarde is bezig haar achtste cyclus, haar achtste octaaf te voltooien. De negende octaaf wordt de gouden octaaf genoemd. Laiolin merkt erover op: ‘Het goddelijk patroon van de schepping wordt gemanifesteerd in fractale formules die de dertien zonnehuizen van de Grote Centrale Zon herhalen, twaalf eromheen terwijl de dertiende het middelpunt is. De Aarde ondergaat een bedrukking van de nieuwe schepping. De matrix van de zich uitbreidende levensbloem resoneert in dertien stellen frequenties van acht octaven hoger dan de bestaande scheppingssjabloon in de vorm van de levensbloem. Dit is bekend als de gouden octaaf… Jullie kijken letterlijk naar de sjabloon van de vergrote levensbloem die het goddelijk plan is voor de Hemel op Aarde of de Vijfde Wereld van Vrede.’

De Maya-formatie

Het opmerkelijke is hiermee dat een maand vóór de aanslagen op het Pentagon en de Twin Towers energetisch alles al in stelling was gebracht voor een wereld van vrede. Het was de bedoeling van bepaalde politieke krachten achter de schermen dat de wereld in chaos zou worden gestort. Maar het gebeurde niet. Judith Moore was zelf onderworpen geweest aan mind control experimenten die een geheime tak van de Amerikaanse regering vanaf 1945 aan kinderen had verricht. Het begin van haar lange weg naar bevrijding begon op 17 augustus 1987 (de Harmonische Convergentie) tijdens een zonnedans van Indianen uit Zuid-Dakota. Tien jaar later had zij zich van al die mind control technieken bevrijd. Het waren technieken om mensen met behulp van geheime codes in moordenaars te veranderen. Dit waren de Delta’s die het land in chaos zouden moeten storten. Er kwamen bomaanslagen, soms met veel slachtoffers, maar de chaos bleef uit, omdat de meeste mensen niet met haat of angst, maar met liefde bleven reageren. Dat gold ook voor de 11e september 2001. Judith schrijft in Song of Freedom:

‘Op 12 augustus 2001 vond ik informatie terug over de tweede golf van Delta Dawn die belangrijke daden van terrorisme over de hele wereld zou omvatten. Mij werd de datum van 10 september gegeven. Mij werd verteld dat een groot deel van het programma onschadelijk was gemaakt. Ik was opgelucht toen de 10e september zonder incident voorbijging. Toen kwam de 11e september. Het mag vreemd klinken, maar ik dankte God dat het niet erger was. Het was de bedoeling van de geheime regering om massale paniek te veroorzaken die een excuus zou geven voor het instellen van oorlogswetgeving… Maar wat gebeurde er? Het hartchakra van Amerika – van de hele wereld – opende zich. Honderdduizend mensen hielden een vredeswake in Berlijn.’

In augustus 2004 verscheen er bij Silbury Hill in Wiltshire in Engeland een magnifieke graancirkelformatie waarop het G-symbool van de Maya’s voor het galactisch centrum opnieuw vele malen voorkwam. De graancirkel werd de Maya-formatie of Maya-mandala genoemd. Grafisch kunstenaar Janosh uit Amsterdam is sinds november 2003 (de Harmonische Concordantie) gevoelig voor de betekenis van graancirkels. Toen hij zich op de Maya-formatie concentreerde, verscheen er een driedimensionaal beeld voor zijn geestesoog. Tevens besefte hij dat er een andere tijd was aangebroken, een tijd van creëren. In De kunst van graancirkelcodes beleven merkt hij hierover op:

‘[De Maya-formatie] is een stimulans om ons over te geven aan de stroom en om vertrouwen te hebben in onze eigen kracht. Om bewuster te worden en onszelf regelmatig af te vragen wat we werkelijk voelen en wat we werkelijk willen. Als we ons durven over te geven aan wat we echt voelen en willen, zullen we minder last ondervinden van de bijwerkingen van het huidige evolutieproces. Het is een tijd van creëren.’

Janosh heeft de indruk dat de Maya-formatie naar het verschuiven van de tijd verwijst. Dat betekent niet dat we steeds meer tijd tekort zullen komen. Uiteindelijk ligt de keuze aan ons: ‘Alles in ons leven is een keuze. Hoe kijken we? Hoe voelen we? Denken we dat we tijd te kort hebben, dan zullen we – via onze steeds sterker ontwikkelende gedachtekracht – steeds de bevestiging krijgen dat we tijd te kort hebben. Als we ons realiseren dat we van alles genoeg hebben, ook van tijd, dan zullen we de bevestiging krijgen dat we genoeg tijd hebben. Daardoor zullen we sneller groeien en bewuster voorbereid worden op de verschuiving naar 2012. We zullen door de rust die in ons ontstaat meer kunnen genieten van al onze creaties, van de mooie dingen om ons heen.’

Volgens de informatie van Judith Moore heeft de Maya-Mandala betrekking op het aflopen van de Maya-kalender in december 2012. In De Taal van Graancirkels wordt gesteld dat de mechanismen van de scheppingsmatrix moeten worden bijgesteld. En wel door uitbreiding van de wiskunde van het universum die zich in de Maya-kalender bevindt: ‘Essentieel moet, wanneer de oude kalender eindigt, een nieuwe aanvangen om de schepping te laten uitbreiden in plaats van ineenstorten.’ Dit is de verschuiving der eeuwen. Er komt inderdaad een nieuwe blauwdruk. In de Bijbel wordt die uitbreiding de Nieuwe Schepping genoemd. In het boek Jesaja zegt God: ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw.’ En dat gaat nu echt gebeuren. We gaan van de achtste octaaf van Schepping naar de negende. We zullen mede-scheppers van de werkelijkheid worden. In de negende, gouden octaaf van Schepping wordt creëren volgens A New Formula for Creation heel wat gemakkelijker:

‘Alle intentie wordt ondersteund door de frequentie van het Goddelijk moment van het Kosmisch Nu. Zijn IS. Dit is het Nu-bewustzijn. Doen zal individuen niet langer voortdrijven. Creativiteit is spontaan en verscheidenheid grenzeloos, anders dan in de huidige schepping waarin het effect van frictie het oneindige eindig maakt en verscheidenheid en creativiteit begrenst.’

De Aum tarwe-formatie

Op 7 juli 2007 verscheen Al Gore, auteur van Een ongemakkelijke waarheid, op tv omdat hij een dag met ontzettend veel popgroepen had georganiseerd. Het heette Live Earth Alert! Ergens in Amerika hield hij een toespraak die erop neerkwam dat de Aarde gered zou kunnen worden als we allemaal maar braaf de dingen gingen doen die hij ons opdroeg. Het waren maatregelen in de sfeer van vermindering van dit en vermindering van dat. Gek genoeg was er in de vroege ochtend van die 7e juli een reusachtige graancirkel verschenen in East Field bij Alton Priors in Engeland. Een van de interpretaties van deze graancirkel is dat de vorm het Sanskriet-woord voor Aum (of Om) aanduidt.

In Werken met de Graancirkel Codes van Judith Moore en Johan Keijser wordt een nadere duiding van de Aum-tarweformatie gegeven. In enigszins gewone taal luidt die als volgt:

‘Deze gewascirkel bevat de formule voor het loslaten van de stagnerende energie die zich op aarde heeft opgehoopt. Het doel ervan is om dichte energiepatronen op te ruimen die zich over eonen van tijd hebben opgehoopt. Die energiepatronen dragen bij aan zich herhalende cycli van vernietiging. Maar de Aarde gaat naar een Gouden Tijdperk. Het is de bedoeling dat de overgang naar dat tijdperk soepel verloopt. Daarom dienen jullie oude trauma’s los te laten… Geliefden, er verschijnt een nieuwe cyclus. Stel jezelf geen grenzen vanuit de beperkingen van het verleden. De toekomst is nieuw en zal gemanifesteerd worden volgens het goddelijk plan dat voorziet in het ontwaken van een hoger bewustzijn en de kracht van Eén.’

De dreiging die bij deze graancirkel genoemd wordt is de poolomkering die door sommigen voor 2012 is voorzien. Een verschuiving van de magnetische polen kan normaal gesproken tot grote veranderingen op aarde leiden. Maar dat zal dit keer niet het geval zijn dankzij de vele mensen op aarde die hun eigen traumacycli hebben opgelost en een hogere trilling dan angst uitstralen. Hun bewustzijn is op liefde afgestemd. Liefde heeft een hogere trilling dan angst. Van die mensen is in 2007 een voldoende aantal, de zogeheten kritische massa, op aarde aanwezig. Omdat die kritische massa is bereikt, verandert het collectief bewustzijn. Er vindt een omslagpunt plaats waardoor iedereen ineens toegang krijgt tot een hoger bewustzijn.

Februari 2009